Beweeg van jouw controlekamer naar jouw ware hoofdkwartier

De volgende uitspraak kwam voorbij in de dagelijkse les van een cursus in wonderen podcast:

“Waarom ben ik verhuisd naar het hoofdkwartier?”

De gedachte achter deze uitspraak is, dat het hoofd, het ego gezien wordt als het hoofdkwartier.
Het leven vanuit het hoofd wat binnen onze maatschappij toch wel van jongs af aan gestimuleerd wordt.

Ik weet nog dat ik jaren geleden deelde met iedereen die het wilde horen over ‘het klepje ter hoogte van onze keel’.
Het klepje wat hart en hoofd van elkaar afgescheiden houdt.
Het klepje wat ons hoofd laat leiden waar ons hart dat zou mogen doen.
En niet enkel ons hart, maar ook onze onderbuik. Het onderbuikgevoel of intuïtie.

Ego is niet slecht, het is een intens mechanisme wat jou veilig wil houden, kostte wat kost. Het heeft je meer dan eens beschermd wanneer het nodig was. Maar overtuigingen en gedachten brengen doorgaans ook de nodige uitdagingen met zich mee die ons juist weer in het hoofd kunnen houden. Als een wandelende hoofd wat je weghoudt van jouw essentie.

Ik las in het boekje ‘echte selfcare’ over een sushitreintje (zo’n lopende band met sushi erop).
Jij bepaald wat je eraf haalt (welke gedachten je oppakt) of wat je laat liggen.
Zo kun je rustig in stilte zitten en een seconde later opspringen want je moest nog een was draaien..
Ik zelf gebruik in meditaties altijd een stroompje of riviertje waarin blaadjes drijven. De stroming neemt ze (de gedachten) mee, maar jij kunt er wel blaadjes uit vissen en die vastpakken en de gedachten met jou een loopje laten nemen uit jouw innerlijke kalmte, rust, vrede.
Maar ook kun je iedere keer weer de keuze maken om de blaadjes te laten liggen of terug te leggen.
In vertrouwen en overgave dat een belangrijke gedachte die je niet wilt vergeten terug zal komen na jouw stiltemoment.

Ik leerde echter dat ons hoofd niet ons hoofdkwartier is. Het is onze controlekamer.
Het hoofdkwartier is in het hart gelegen. Dus de vraag komt dan steeds op of we het hoofdkwartier of de controlekamer laten beslissen.

Van jongs af aan leren we de controlekamer te betreden en het lichaam onder de nek steeds verder in de steek te laten, te verlaten.
Het betrekken van het hoofd wordt alom gestimuleerd en aangemoedigd.
Thuis, op school, door vrienden, etc.
Het zit er zo in gebakken dat je er in meebeweegt zonder in de gaten te hebben wat er gebeurd. Je beweegt onbewust steeds verder naar boven, het hoofd in.
Mijn oudste zoon zegt regelmatig dat hij niks denkt en dat vervelend vindt. Ik zeg dan dat ik dat juist vaker zou willen en dat hij er dus eigenlijk juist blij mee mag zijn haha.

“De mens is geworden tot wandelend hoofd.
Waar de mens zichzelf weer als heel mag waarnemen, in eenheid.”

Het werkelijke hoofdkwartier ligt dus niet in het hoofd, maar in het hart.
De mens is zich vandaag de dag weer meer bewust van het betrekken van het verkeerde hoofdkwartier. Wat hun in het hoofd laat schieten en wat ze daar weer uit kan krijgen.
Het is een ongoing process.. het blijft zich steeds herhalen. Je let even niet op, en Boem.. je zit weer in dat hoofd.
Alsof er een elastiek rond je middel zit en je daar steeds naar terug brengt.
Maar dat elastiek is werkelijk een spier die steeds sterker wordt.
Deze kan je steeds vaker en langer uit het hoofd houden.
Het vergt wat geduld, vertrouwen en ook doorzettingsvermogen.
Want die spier die train je langzaam maar zeker steeds meer.

Geef jezelf de tijd en ruimte om naar je hart en onderbuik te kunnen bewegen.
Wellicht kun je af en toe eens langs het stroompje staan en de gedachten observeren.
Weet dat het proces van afscheiding van het lichaam onder de nek ook teruggedraaid kan worden om terug balans te verkrijgen in het gehele lichaam.

“Het hart is het ‘hoofdkwartier’ en geeft toegang tot ieders unieke bibliotheek.
In het hart zetelt kennis en waarheid.”
-Dyana Hoedemaker-

Focus op je hart, adem naar en door je hart.
Focus op je bekkenbodem, adem naar en door je bekkenbodem.
Voel de energie stromen door je lichaam.
Voel de liefde stromen in je lichaam.
Je hoeft de controlekamer niet fulltime te bewonen, je mag naar parttime overstappen en steeds meer onder het klepje in je nek, ofwel in je gevoelswezen verkeren, in het ware hoofdkwartier.
Daar waar zoveel moois in jou huist.
Als je er tijd en ruimte voor maakt.
Je kunt altijd een verhuisbericht uitsturen..
“Ik vertrek! Ik verlaat het hoofd, waar ik fulltime verbleef en ga nu fulltime naar mijn hart en onderbuik.”

Laat je hart spreken.
Laat je hart de boventoon voeren.
Je hart klopt!

Je kunt bij mij nu terecht voor begeleiding bij het openen/ontwaken van het hart en van daaruit te leven.
Dit doe ik door middel van ‘de reis door het hart‘, ‘Heart Space opstellingen’, ceremonies en het ‘Ontwaken van het hart’ traject.